Archipelag Svalbard, do którego należy Spitsbergen, jest znakomitym polem doświadczalnym, pozwalającym na analizę akumulacji zanieczyszczeń wprowadzanych do środowiska w skali globalnej. Dzieje się tak ze względu na jego odległe położenie oraz znikomą populację – najbliższą ludzką siedzibą jest Polska Stacja Polarna IGF PAN. Ekspedycja finansowana przez Narodowe Centrum Nauki trwała od 6 września do 1 października, a jej celem było zbadanie wpływu zanieczyszczeń antropogenicznych na wody rzeki Revelvy, przepływającej przez południową część wyspy.
Aby dostać się na archipelag, Klaudia, Katarzyna i Aneta przepłynęły przez Morze Bałtyckie, Norweskie, Północne, Grenlandzkie i wreszcie Morze Barentsa na pokładzie statku badawczego Horyzont II. – Nasze zmagania z niespokojnymi wodami pięciu mórz trwały osiem dni – wspominają. Na miejscu dziewczyny pobrały próbki wody i pokrywy śnieżnej, których analiza pozwoli ustalić zależności pomiędzy wybranymi związkami chemicznymi a wodnymi mikroorganizmami.
Klaudia, Katarzyna i Aneta były odpowiedzialne za przygotowanie pojemników do pobierania próbek oraz procedury konserwacji badanych materiałów. Studentki podkreślają, że wspólna wyprawa była spełnieniem ich marzeń i okazją do zdobycia bezcennego doświadczenia. – Mimo, iż prace i pomiary terenowe często odbywały się w ciężkich warunkach pogodowych, to nasze serca ogrzewała gorąca miłość do tej lodowej krainy – podsumowują.
Wyprawa Polskiej Akademii Nauk to nie jedyna ekspedycja, w której uczestniczyli studenci PG. Na Spitsbergen wyruszyła także 28. Wyprawa Badawcza Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej, z dwoma doktorantami Politechniki Gdańskiej w składzie. Sara Lehmann-Konera z Wydziału Chemicznego oraz Nikodem Danilewicz z Wydziału Inżynierii Lądowej i Środowiska również badali wpływ zanieczyszczeń antropogenicznych na jedną z lokalnych rzek, przepływającą przez fiord Bellsund w środkowej części wyspy.
Sara i Daniel wykonywali pomiary temperatury oraz prędkości przepływu rzeki, pobierając przy tym próbki wody. Ekspedycja wyruszyła z Polski 18 lipca i trwała 46 dni. Praca w niegościnnym środowisku była prawdziwym wyzwaniem, ale doktoranci bardzo ciepło wspominają swój pobyt na Archipelag Svalbardzkim. – Piękno Spitsbergenu, a w szczególności Bellsundu oraz możliwość obcowania z niezwykłą przyrodą okolic polarnych w zupełności wynagradzają wszelkie niewygody – zapewnia Sara.